ciszo...

czarne firany przesłoniły moje okna
pusta droga...
ciężka i samotna
w której utknęłam już na zawsze
czekałam całe życie by móc na Ciebie patrzeć
i byłeś tak blisko i stałeś przy mnie
i szeptałeś ciągle moje imię
a dziś Ty giniesz
w srebrzystym poranku co odchodzi razem z Tobą
Ty giniesz
i puszczasz powoli moją dłoń
moje niebo poczerniało
chmury przesłaniają radość
nie ma szans ocalić nas
chociażbyś bardzo tego chciał
nie uda się
za daleko za każdym razem musisz odejść ode mnie

ciszo...
ty zamykasz mi usta
gdy przez sen na jawie wołam jego imię...
ty słuchasz mego płaczu
gdy w środku nocy znów bez snu majaczę
ty jedna potrafisz mnie uciszać
gdy gorączka spala mi słowa
i nie mogę oddychać...

autor

afrodyta-forever

Napisany: 2006-03-17 Dodano: 2006-03-19 11:40:08

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie