Ciuciubabka
Nie igraj z ognia żywiołem
na popiół spalić może
piętno bolesne wypala
literami Twojego imienia
Nie igraj z żywiołem wody
nawet mosty zrywa
może zalać zielone łąki
niepowtarzalnego istnienia
Nie buduj muru milczenia
słowa mogą go już nie zburzyć
naucz się wyraźnie mówić
może zrozumiesz sam siebie
Nie baw się w ciuciubabkę z uczuciami
mogą się zmęczyć w mroku
zdejmą opaskę z oczu
powiedzą że mają już dość ciemności
autor
I s k i e r k a
Dodano: 2009-08-08 20:07:29
Ten wiersz przeczytano 893 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Osobiście chętnie poigram! Wiersz ok! Pozdrawiam,
głowa do góry ( propo wcześniejszych wierszy)!
Dobry przekaz wiersza...nie igraj z żywiołami, uczuć
nie można zagasić
Miło napisany, ciekawy i pouczający przekaz, dobry
wiersz. Trzeba się zastanowić, czy jest się gotowym na
uczucie, chociaż...ciężko to zbadać.