Co tylko zechcesz

Zamarzyły mi się kiedyś słoneczniki.
Doniczkowe, wyszukałam w katalogu.
Istne cuda! Drzemiąc śniłam, jak się pysznią,
złocistością promienieją w dzień i w nocy.

Zamówiłam trochę nasion, nawóz, ziemię
i donicę w koniczynki. Dobry omen!
Kurier przywiózł, zapłaciłam i do dzieła!
Wydawało mi się wtedy, że to proste.

Jak pisali tak zrobiłam - ziemia, dołki,
do nich ziarnka. Zasypałam delikatnie
i podlałam, po czym w oknie południowym
postawiłam. I czekałam, ciągle marząc.

Dni zmieniały się w tygodnie i miesiące,
mimo wody, słońca, zaklęć nic nie wzeszło.
Pomyślałam - kiepski ze mnie jest ogrodnik.
Wyruszyłam szukać czegoś gotowego.

Tyle kwiaciarń jest i szklarni, ogrodników...
Najpiękniejszy kwiat wybiorę, niech zazdroszczą;
w głębi duszy żal wciąż było słonecznika,
co nie wyrósł, choć tak pięknie miał wyrosnąć.

Objechałam kawał świata, wybrzydzałam,
żaden nie był taki jak ten wymarzony.
Trudno, widać muszę dalej żyć bez kwiatka.
Tak wróciłam pełna żalu i niemocy.

Poczłapałam do pokoju, patrząc w okno,
zatrzymałam się w pół kroku, ze zdumienia
i podziwu dłuższą chwilę wyjść nie mogąc.
Małe słońca czarowały wśród zieleni.

Nie pytajcie, nie odpowiem, bo nic nie wiem,
oprócz tego, że marzenia się spełniają,
nawet wtedy, gdy zapominamy wierzyć.
Spróbuj, wymyśl sobie szczęście. Niech się stanie!

"Ziarno marzenia zawsze potrzebuje czasu, by dać pożądane wyniki" David J. Schwartz

autor

Turkusowa Anna

Napisany: 2020-01-06 Dodano: 2020-06-06 16:23:42

Ten wiersz przeczytano 1224 razy

Oddanych głosów: 41

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie