Co warta jest dusza nieśmiertelna

Wyposażeni w nią już od poczęcia
Pewnie wkraczamy w istniejący świat
Z głową bujając w obłokach wysoko
Z kalendarzami mijających lat

Na nic beztroskich haseł są zaklęcia
Czas przyjemności co nas w krąg otacza
Nawet te życiem tętniące ulice
W krzywym zwierciadle obraz przeinacza

Najczęściej wszystko w nim widać na opak
Bo to co czujemy jest tylko marzeniem
Swymi czynami piekło brukujemy
By sobie nie innym kupić ukojenie

Cierpi nasza dusza słowom nie dowierza
Usta wypowiedzą obietnicę każdą
Rozum co nie zmierzy granicy obłudy
Minę zazwyczaj nakreśla poważną

Lecz gdy nieśmiertelność znów się w niej odezwie
Gdy odwieczna duma z letargu wybudzi
Pomna hipokryzji bieżącego bytu
Rangę wiekuistą w przyszłości zawstydzi

autor

owiga

Napisany: 2019-06-22 Dodano: 2019-06-22 23:20:32

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie