Cód

Dla wszystkich matek, które są pozbawione radości noszenia dziecka w swoim łonie...

Kto twierdzi z was

Że zna mój bóL?

Kto powie mi..?

Powie mi- Stój!

A ja wciąż biegnę

Potykam się

Już nie mam siły

Już uciec chcę

Czy tak naprawdę...? musi być...?

Płacz dziecka we śnie

a za dnia łzy

Czy moja wina...

W tym jakaś tkwi

Czy moje grzechy...

Cz moje łzy?

Czemu tak bardzo

Pokarać chcesz

Że radość życia

Zabierasz gdzieś

A to tak boli!

Tak serce rani!

Wiara gdzieś błądzi...

Nadzieja krwawi

A jest najgorsza...

Niepewność owa

Czy będę musiała...

Zacząć od nowa

Stargane myśli

A w środku pustka

I wiara w cód

I biała chusta

I krzyż na czole

Olejkiem nalane

A na mych rękach...

me dzecko kochane

A u ołtarza...

Sam Pan Bóg...

To wiara w miłość...

To wiara w cód...

...

autor

pryncessa

Napisany: 2007-10-10 Dodano: 2007-10-11 14:25:12

Ten wiersz przeczytano 605 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie