Codzienność
Cokolwiek i gdziekolwiek zawsze o Tobie....
Wtopiona w zieleń życia
nie wiem co tu robię?
Robić będę i czm żyć...
wśród drzew gałęzi dorastam...
dojrzewam by móc dalej być.
Trwać i czekać tak beznadziejnie,
nudno mi i źle...
Mówiąc tak krzyczę nie!
Nie chcę zwykłą być...
osiagnąć coś, dojść na szczyt.
Bo ja nie chce zwykła być...
wyrwać się z zielonej codzienności...
autor
dzidzia19
Dodano: 2005-04-22 15:03:25
Ten wiersz przeczytano 394 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.