Codzienność dnia

Pierwszy krok rosy ponad łóżko snów,
otwiera oczy w przestrzeń powietrza.
Oplata i zagłusza w sercu niemy krzyk,
ukrywając tęsknotę za ciepłym wiatrem.
Niosącym spełnienie tulącego promienia.

Pośpiech obowiązków ludzkich spraw,
zasłania widok na łąki pełne kwiatów.
Otarte czoło z potu i uśmiech do ludzi,
kryjący ten codzienny urok samotnej,
niemal proszącej o krótkie wysłuchanie.

Odpoczynek i radość domowego pieska,
ciepło bliskie sercu, ale nie te upragnione.
Zmęczone stopy i brak kochanych dłoni.
W męczącej ciszy dna, stukot bólu serca.
Ostatni posiłek zjedzony przy braku świec.

Szuraniem kapci w pachnącym snem domu,
obudziła się lekko łza za prawdziwą miłość.
Układanie w głowie upragnionych myśli i
pierwszy krok do krainy spełniania marzeń.
- zmęczone oczy, czekające na poranek.

autor

Mooona

Napisany: 2006-07-13 Dodano: 2006-07-13 19:42:21

Ten wiersz przeczytano 444 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie