Cofnąć Słońce, cofnąć czas

"Cofnąć Słońce, cofnąć czas".
22.11.2020r. niedziela 13:34:40

Cofnąć Słońce, cofnąć czas,
Tak się nie da
Po ludzku rzecz biorąc.

Chwile nam dane,
Ale już przeżyte
Już nie wrócą,
Chyba, że tylko we wspomnieniach

W słoiczku zamknięte przysmaki,
Ale kto tam dziś zagląda?
Wszystko w pośpiechu
Bez troski, bez zaangażowania.

Chyba, że w bezsensowynym
Darciu się w tłumie.
W tym właśnie wspóczesny Homo,
Domniemany Sapiens Sapiens
Ma upodobanie.

Cofnąć Słońce, cofnąć czas,
Gdyby się tak dało,
To czy byłoby lepiej?
Czy naprawione by były
Już u podstaw błędy/.

A może jeszcze większe zło
I beznadzieja by się szerzyła?

Nie chcą się kształcić,
Chociaż w dzisiejszym świecie mogą.
Nie chcą wierzyć,
Chociaż dziś wiara nie zakazana.
No może w niektórych regionach świata.
No, ale nie o tym teraz dywagacje.

Kochajmy się,
Nie przestawajmy,
Nie bądźmy jak pająki,
Chociaż pewną sieć lepiej jednak rozwijać.

A ja teraz myślę, siedzę i piszę,
A ja teraz męczę się, siedzę i marzę,
a ja teraz już to kończę.

Myśli już nie cofnę,
Chociaż napisane słowa jeszcze mogę
Skasować lub nie zapisać,
Ale tego nie robię.

Słońca i czasu też nie cofnę.
Dni krótkie,
To i dzień znów chyli się
Ku zachodowi.

Cieszę się, że znów tutaj jesteś :)

autor

AMOR1988

Napisany: 2020-11-22 Dodano: 2020-11-24 09:19:23

Ten wiersz przeczytano 393 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie