Coraz wolniej...

Fantastyka chyba mi lepiej wychodzi, ale taki mnie naszedł dołek, że nie mogłem się powstrzymać

Coraz wolniej krążą myśli
Ogarnia mnie senność
Zmęczenie dziwne
Niby się wyspałem
A czuje się jak po zarwanej nocy

Może nadchodzi zima?
O tak, to z pewnością
Ale czy to właśnie
Tak wpływa na mnie?

Coraz wolniej krążą myśli
Ogarnia Cię senność
Zmęczenie dziwne
Niby się wyspałaś
A czujesz się jak po zarwanej nocy

Może to wpływ pogody?
O tak, pogoda zmienia się na pewno
Ale czy to ona właśnie
Tak wpływa na Ciebie?

Coraz wolniej krążą myśli
Ogarnia go senność
Zmęczenie dziwne
Niby się wsypał
A czuje się jak po zarwanej nocy

Może to śmierć nadchodzi
O tak, to właśnie to
Człowiek umiera
Dusza opuszcza jego ciało

Coraz wolniej krążą myśli
Wraz z upływem krwi
Z ostatnim tchnieniem
Ostatnim drgnieniem ciała

Człowiek umiera
Dusza opuszcza ludzką powłokę

Zdrówka życzę melancholikom, ale nie tylko

autor

Reynevan

Napisany: 2004-11-03 Dodano: 2004-11-04 09:37:52

Ten wiersz przeczytano 535 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie