Córce piętnastozgłoskowcem

Bardzo mi się podoba ten wiersz, wiem jaka Anulka jest
i Ty oddałeś jej osobę w tym wierszu dokładnie.To
dziecięce spojrzenie dziecięce zniknie wraz z jej
kobiecością, jednak dla ojca zawsze będzie miała
dziecięce spojrzenie.Szumska M.

Też mam córkę Anie ( naprawdę super dziewczyny) ,ale
już jest dorosła i pewno inny wierszyk by wolała a
teraz poważnie... rozczuliłeś mnie tym jak pięknie
tatuś może napisać o swojej córeczce.Chyba jest z
Ciebie dumna.

Bardzo się postarałeś, gratulacje i dla taty i dla
muzy.

Sprostałeś postawionemu sobie zadaniu i myślę że
mógłbyś tak dalej ciągnąć kierując się sercem i wielką
miłością rodzicielską

Ładnie Anusia jest opisana w tym wierszu.
Widać tu ojcowską miłość.

"oczko w głowie " tatusia-wspaniale ,pięknie piszesz o
swojej miłości do córki - ona ją czuje i zawsze będzie
pamiętać

Wiersz przeczytałam z podziwem. Jest śliczny!

Panie Skaut - 5 spraw:
1. pisanie wiersza o kimś/dla kogoś moim zdaniem
zobowiązuje do dopieszczenia, inaczej jest tak, jakby
Pan pudełko czekoladek dla tego kogoś zapakował w
gazetę zamiast w elegancki papier; Dlatego trzeba
poprawiać. 15zgłoskowiec jest trudny, to 2 zgłoski
więcej niż naturalne polskie metrum.
2. Ma Pan łatwość rymowania i to jest podstępna
pułapka , starał się Pan usunąć rymy najbardziej
„zwykłe” , ale dla dobra wiersza mógłby
Pan pokombinować z usunięciem tych , które zostały,
np. zadanie-zostanie, wesoła-dokoła.
3. Niestety jest w tym wierszu kilak niezręcznych
fragmentów - do przeróbki, np.:
„Piętnastozgłoskowcem mam wolę opisać
córeczkę.” – ‘mam wolę’ ,
brzmi to patetycznie i śmiesznie, potrzebne Panu w tym
miejscu 3 sylaby, to niech Pan tam wrzuci „dziś
chciałbym” – prościej i zgrabniej.
„Córeczka ma Ania kochana, dziecina
wesoła;” - rytm tu pada, a poza tym ten szyk
‘Ania kochana” i słówko ‘ma’;
Kolejne: „Błogością twarzyczka jej tryska,
uśmiechem radosnym.” – twarzyczka tryska
błogością i uśmiechem, to brzmi niedobrze, a jest
łatwe do przerobienia;
„Spojrzenie niewinne, dziecięce, jak nektar,
gdyż słodkie,” – tu Pan źle ustawił szyk w
wersie i wychodzi Panu „spojrzenie […] jak
nektar” – to błąd. Niech Pan porówna to z
innymi tego typu śr.styl. „spojrzenie jak
wino” ”spojrzenie jak woda”.
Powinno być „i słodkie jak nektar” -
przynajmniej poprawne stylistycznie. Dalej:”
Niebieskie i mądre oczęta” – spójnik
‘i” wprowadza korelację pomiędzy
‘niebieskim” i „mądrym”,
sugeruje, że zależy jedno od drugiego, a tak nie jest.
Dopiero „i mądre niebieskie oczęta” ma
sens.
Podobnie jest z tym „Anielska i dobra
dziewczyna” – to prawie tautologia
‘anielskość’ jest jakby z zasady dobra
– ‘dobra dobroć”, ale
„anielsko dobra” jest kwantyfikatorem ,
potęguje dobroć i jest okej.
4. czasami nawet powtórzenie jest lepsze od użycia
zaimka, ma Pan: „Mój Boże! Jak dobrze być
dzieckiem; więc będę nim duszą,/A córka niech będzie
mi wzorem, jak takim pozostać.” – „A
córka niech będzie mi wzorem, jak dzieckiem
pozostać” brzmi lepiej, bo przed
‘takim’, ma Pan ‘mi’.
5. Ostatnia sprawa, największą wadą tego wiersza jest
jego nieznośna archaizacja. Osuwa się Pan w niej
gdzieś w stronę Romantyzmu, 20-lecia ww, a po co? To
samo, napisane współczesną polszczyzną miałoby walor
świeżości uczuć.
Reasumując: Próba ambitna, choć nie do końca udana.
Gdyby Pan użył 13zgł, to przy pańskiej łatwości
rymowania lepiej byłoby z rytmem/średniówka..
Poprawienie mniej zręcznych fragmentów nie powinno
Panu sprawić trudności. A warto, choćby dla córeczki.

Bardzo ładny wiersz - dziękuję Ci tato.

Zgrabny, optymistyczny, zręcznym piórem nakreślony,
lekki w odbiorze. Dobry wiersz.

Dobrze, że tata tak pięknie potrafi kochać, a oczami
wyobraźni widzę jak Twoja córka ten wiersza.:)

i od razu widać kto jest oczkiem w głowie u taty:)

wzrusza i zadziwia taka ojca miłość i wiara,który
córki przymioty duchowe zachwala,bo w dzisiejszych
czasach ojcowie niektórzy o urodzie fizycznej cór są
gotowi godzinami bajdurzyć!

Ciekawy wiersz napisany ładnym piętnastozgłoskowcem.
Pozdrawiam

Tak pisze kochajacy ojciec..trudne wyzwanie i udalo
sie