Coś musi zostać.
Coś w tym musi jednak być,
bo myśl w głowie się pałęta.
Że by tak normalnie żyć,
trzeba przeszłość zapamiętać.
Dawnych dni przedziwne dzieje,
zapisywać drukiem tłustym.
Jako to, co wciąż istnieje,
a nie bywa słowem pustym.
Wciąż poddawać pielęgnacji,
tulić niczym skarb odkryty.
I nie taić fascynacji,
czarem dawno już przeżytym.
Bo on zawsze będzie wracać,
niczym klisza gdzieś nagrana.
I wspomnienia nam wzbogacać,
chwilą która jest wciąż znana.
Cieszyć zechce tym widokiem,
co ulotny czasem bywa.
Lecz nie skryje się przed wzrokiem,
choć z pamięci czas upływa.
Coś w tym jest, i być też musi,
by umysłu dziwne stany,
do wysiłku tego zmusić…,
do powrotu w czas nam znany.
.
Komentarze (2)
Fascynacje "czarem dawno już przeżytym" zawsze będą do
nas wracać i ich ślad odnajdziemy w naszych wierszach.
Bardzo dobrze zrymowany i trzymajcy rytm jest twój
kolejny wiersz, czuję dziwną ucieszkę od tematów
przyziemntch
( tematów z życia wzietych) chyba że już wszystkie
poruszyleś.