COŚ O SOBIE...

Czasem ludzie nie zauważają jacy naprawdę jesteśmy....

Gdy jestem dla siebie zagadką,
To nie jest ze mną tak łatwo.
Czasem parzę, ranię, kaleczę
Lecz czy ten ból sama wyleczę?
Czasem jestem królową cierpienia,
Straszliwym zdrajcą bez żadnego imienia.
Przykrywam lodem ofiary serce czyste,
By później móc zatopić w nim swoje zęby krwiste.

Czasem jestem jak namiętna, purpurowa brama,
Chwytając Cię w swe szpony jestem jak pijana.
Czasem rozbieram Twój umysł na części,
Nie możesz uciec, nie masz już chęci.
Przychodzi jednak chwila,
W której to wszystko znika, w proch się rozpływa.
Wtedy szukam następnej ofiary,
Która da się uwieść, to nie sny, nie mary.

Wciągnęłam Ciebie do końca,
Ma otchłań jest nadal gorąca,
Kipię olbrzymie, zaraz wybuchnę
Nie mogę się zatrzymać, nie, już za późno,
Skończyła się wolność, miłość i zdrada
Zabiłam wszystko mieczem srebrnym i dalej się wkradam.
Lecz czemu się tak zachowuję?
Dlaczego prawie nic nie czuję?

Nie myśl proszę, że mam serce z kamienia,
Czasem każdy z nas ma coś do powiedzenia.
Potrafię tworzyć krajobrazy przeszłości,
Nie jestem wrogiem swej niewinności.
Nie wiem kiedy schowam głowę w piach,
Nie chcę żebyś widział jak mnie goni strach.
Jak groźny lew próbuję tańczyć w złocie dnia,
Nie jestem tchórzem, to jest tylko moja gra.

Łzy szczęścia lecą w przezroczystą dal,
Choć tak naprawdę ukrywam swój żal.
Ma tajemniczość będzie zawsze we mnie tkwić,
Dlaczego gwiazda ta już nie chce tutaj być?
Nie jestem aniołem ciemności
I nie posiadam eliksiru wiecznej młodości,
Jednak potrafię zachwycić się mięciutkim śniegiem,
Bo jestem tylko smutnym człowiekiem.

Jest to mój pierwszy wiersz a dedykuję go osobie, którą kiedyś kochałam...tęsknię

autor

Sad Angel

Napisany: 2003-09-13 Dodano: 2005-10-13 18:47:35

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie