COŚ WIELKIEGO

Przyszła dzisiaj do mnie - wena ukochana...
na którą czekałem, od samego rana.
W głowie mi zrobiła wielkie zamieszanie,
myślę sobie zaraz - chyba coś powstanie.

Jak już wspominałem, kapkę namieszała,
w konsekwencji teraz - satyra powstała.
W pewnym grodzie starym z czternastego wieku,
legenda krążyła o pewnym człowieku.

Któremu natura dała coś wielkiego,
niejedna mężatka chciała by takiego...
A gdy się pannice o tym dowiedziały,
jak do spowiednika - tam w kolejce stały.

Gdy się Król dowiedział - był nieco zmartwiony...
co będzie gdy dotrze - to do jego żony!
Ona jeszcze hoża i ma wielką żądzę,
na szyi klejnoty w sakiewce pieniądze.

Co ma Król uczynić? By uniknąć trwogi,
po cóż mu na starość przyprawione rogi.
Przebiegła Królowa wnet się dowiedziała,
i w to niecne miejsce, biegiem... podreptała...

Idzie do przedsionka - kobiet tam gromada,
czy wielkiej Królowej - wchodzić tam wypada?
Lecz ciekawość wielka na nią bardzo naszła,
to też bez kolejki do komnaty zaszła.

Zdumieli się wszyscy - jak z procy wypada,
na ten widok nagle - szczęka jej opada.
Spodziewała się tu - przecież coś dużego
lecz poczciwy człowiek: miał -
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-

"Ducha Wielkiego"

Zenek 66 Sielski

autor

Zenek 66

Napisany: 2019-04-06 Dodano: 2019-04-06 15:43:06

Ten wiersz przeczytano 4588 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Satyra Klimat Wesoły Tematyka Przygoda Okazje Pierwszy Dzień Wiosny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie