Cud

Jest zakątek na dalekim
Czarnym Lądzie,
gdzie cudowny zachód słońca
na dziecięcych twarzach
krwiste ślady rzeźbi.

Głodne dzieci, wychudzone
- w oczach rozpacz, brak nadziei,
przytulanek nikt im nie darował,
bajek na dobranoc księżyc nie opowie,
sny ich niespokojne
- może przyjdzie dobry duszek,
okruchami głód umorzy.

Rano chude rączki w stronę nieba,
na kształt krzyża wyciągają
z niemą prośbą o kawałek chleba.

Czy Bóg dojrzy z góry
morze bólu, łez i krzyku,
czy Cud Boski się wydarzy
i uchroni je od śmierci i cierpienia,
czy powtórzy się Cud z Galilei?

autor

Astra

Napisany: 2014-02-13 Dodano: 2014-09-03 12:11:02

Ten wiersz przeczytano 1455 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie