cud w parku
mężczyzna siedział w parku
pośrodku złocistego świata ,
a gdy zrozumiał. że ma już wszystko to,
czego szukał przez lata .
a gdy wstał i ruszył w swoją drogę
uniósł oczy do góry mówiąc :
- dzięki Ci Boże, że chodzić mogę.
Warszawa, 23.10.2005r.
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2005-11-03 09:43:29
Ten wiersz przeczytano 436 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.