Cudowno kwila
wiersz gwarowy
Cudowno kwila
Stojem nad potokiem
jako chojto stoi
i zolem się zolem,
jako cłowiek zoli.
Potok wartko,warciućko
tak jako cas zynie,
i nijak go stawić,
na zodnej dziedzinie.
A nie widzem światła, coby
kańsi nad dachem świyciyło
i mnie jako Magów,
ku złobku prowadziyło.
Ka iść dary słozyć,
nisko się pokłonić,
cobyś mnie fcioł Jezu,
od biydy zacłonić.
Ino na ołtorzu,
ka jest przemienienie,
w malućkiej hostyjce
przychodzis na ziemie..
Cichućko w kościele,
ino przy ołtorzu dzwoniom,
na tom cudownom kwile,
syćkim dozwolonom….
autor
skorusa
Dodano: 2018-01-06 12:34:27
Ten wiersz przeczytano 837 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Skoruso Najdroższa Wszystkiego Najlepszego w Nowym
Roku dla Ciebie i Twojej rodziny, zdrowia, miłości
i mnogo dutków. Wiersz jak zawsze wspaniały.
Witaj w Nowym Roku :) Gwara góralska je god :)))
Swoim ciepłym wierszem przywołałaś ponownie świąteczny
nastrój.
Pozdrawiam:)
Jak zawsze z podziwem :)
Pozdrawiam ciepło :*)
witaj w Nowym Roku