Cyrograf
Poddajesz się, przegrałaś życie,
ktoś trzyma zbyt mocno, nie możesz.
Smak szczęścia pozostał na ustach,
zlizujesz zachłannie, jak wodę.
Szczerością zabiłaś marzenia,
włóż kapcie orkiestra odeszła,
namaluj kłamstwa na maskach.
A kogo obchodzi, że klękasz?
Wrzeszcz, szalej, nikt tego nie słyszy,
nieważne, umieraj, co z tego?
Rozkładaj z wdziękiem ramiona,
masz piękna być, tylko dla niego.
Przysięgę złożyłaś, nie odchodź,
grzech wiesza za szafą dwa trupy.
Łzy ubierz w bieliznę czerwoną,
cyrograf już dawno wykuty.
Poddajesz się, przegrałaś siebie,
zbyt mocny uchwyt przeznaczenia,
ale i głos powracający -
Uciekaj stamtąd, wyjścia nie masz!
Komentarze (40)
Wiersz oddaje wielu kobiet życie, jest szarej
codzienności odbiciem.
Wiersz świetny , bardzo dobrze napisany. Pozdrawiam
rytm i rymy bez zastrzezen - i ta tresc.... brawo
Ileż ludzkiej prawdy i okrucieństwa wyziera z tego
wiersza - ileż smutku.
Nakreślony dramat w cyrografie jest ostrzeżeniem przed
podejmowaniem pochopnych decyzji. Wiersz ładnie
poprowadzony może się podobać, chć jest dramatyczny w
treści.
jak w "Fauście" Goethe'go umowa z diablem ktora
zawieramy:)
plus dobrze napisany+
uciekac ??? hmmm... tylko nogi jakos tak dziwnie
odmawiaja posluszenstwa ... Przytulam Cie ....
Uciekaj...wiśta wio łatwo powiedzieć.Ty to wiesz i ja
to wiem że to nie takie proste.Świetnie rozumiem ten
wiersz
Treść wiersza doskonale oddaje klimat... dramatyczne
życie zniewolonej kobiety... a miało być tak pięknie i
romantycznie...
ciekawy wiersz Pozdrawiam