CYWIL
Wiersz z serii SŁUŻBA WOJSKOWA
CYWIL
Stary jak dziadek, – co wojskiem
zmęczony
Zdejmie mundurek w tym roku zielony
Zdejmie, – bo cóż mu, więc zostało
Gdy do końca jest i tak już mało
Przesiedział w oddali od swej dziewczyny
Dwa lata bez żadnej poważnej przyczyny.
Lecz teraz, gdy to mu się już skończyło
Chce zacząć od nowa, tak -jak dawniej
było
Chciałby znów poznać w barwach jesieni
Tą - która go jeszcze nieraz doceni
Która zechce napisać do mnie bardzo miło
Czy chce znów pozostać, by jak dawniej
było?
O tych kilka słówek chcę cię bardzo
prosić
By wiedzieć czy w sercu mam cię dalej
nosić.
22-04-1984 Marcinkowo.
Napisany dla kolegi, który w czerwcu po 2 latach wychodził z wojska
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.