Czarne skrzydła...

W różowym pokoju siedzi mała dziewczynka…
Zapisuje w swoim różowym pamiętniku swoje myśli…
Z pozoru szczęśliwa… w środku smutna…
Jest jej źle, ponieważ nie może żyć tak jak chce…
Nie może wyrazić swojej opinii…
Nie może…
Zawsze jest ktoś kto jej powie „nie. Tak nie możesz”
Ale Czemu?!? Inni mogą…tylko ona nie…

Wszyscy chcą by była idealnym dzieckiem…
Ale ona nim nie chce być!
Ma już dosyć takiego życia!
Ma już dosyć życia ideału!
Chce być normalnym dzieckiem!
Chce mieć rodziców takich jak każdy inny…
Uczyć się w szkole…
Bawić się z innymi…
I czasami narozrabiać…
Ona nie zna takiego życia…

Powoli białe jak śnieg skrzydełka zamieniają się w czarne…
Dziewczynka dokonała tego co chciała…
Już nie jest grzecznym dzieckiem…
Tylko czy dobrze zrobiła??
Czy właśnie tego chciała??
Zła…przemocy…
Jej rodzice teraz żałują że tak się zachowywali…
Że wymagali za dużo od biednej, małej istoty…
Nie wiedzieli że takie będą tego skutki…
Teraz już wiedzą…
Żałują…
Lecz tym czasu nie cofną…

Mała dziewczynka z czarnymi skrzydełkami…
Zmieniła się doszczętnie…
W jej serduszku nie ma już choćby kawałeczka dobra…
Cała duszyczka jest zła…nie wie co to uczucia…
Nie wie że rani…
Że może kochać…
Mieć jakąś bliską osobę dla której zrobiłaby wszystko…
Nie wie co traci…
Tylko kiedy się o tym przekona??
Tak jak jej rodzice?
Miejmy nadzieje że w porę…by nie było za późno…