Czarny Anioł

Stanąłem na czarnej drodze,
Pośród piekielnego żaru,
Wśród istot innego wymiaru,
Twe Serce się chowa, pogrąża się w trwodze.

Potu i łez strugi po ciele spływają
Po samotnej ścieżce do wiary,
Po cienkiej linii dla zbrodni i kary,
Zniszczonych istnień grzechy zmywają.

Nie znajdę już żalu nie znajdę litości,
Anielskich skrzydeł nigdy nie rozłożę,
W ich miejscu krwi zakrzepłej jest łoże,
Tam Ich oczy błagają w bezsilności.

Drogi do nikąd żalem spopielone
Jeden trakt życie wyznacza,
Sekundy odlicza duszy która, nie wybacza
Pustynie uczucia nienawiści płomieniem strawione.

Do życia powołany Ciemności tchnieniem,
Powstały z nikczemności i ludzkiej zdrady ,
Właśnie narodził się Anioł zagłady ,
Ozdobi wasze życia swym mrocznym istnieniem.

autor

Idar

Dodano: 2005-01-18 00:09:58

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie