Czarnym koniem

Groźną mieszankę emocji
zgniotłabym wewnątrz jak zbędną kartkę papieru,
cisnęła nią pretensjonalnie do śmietnika.
Kiedy moje serce odznacza się przez płaszcz
i jest czarne jak cała reszta.

Znałam dobrze tę drogę...
Zbyt krótki sen na takie życie.
Gdybym mogła wybierać ze wszystkich zwierząt świata
byłabym czarnym, dostojnym koniem.

Żeby wiara nie była w życiu tylko gościem.
Nie ma logicznych pragnień.
Gotowych na wszystko zmysłów.
Jedynie uspokajających podmuchów wiatru.
Bywają za to
zdarte kończyny z nieestetycznie odchodzącym naskórkiem.

W galopie hartować swoje serce.
Ścigać się ze źdźbłami traw.
Silny stać na skraju lasu
obserwować naturę od grudki ziemi po lśniący promień słońca.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2015-03-11 Dodano: 2016-09-21 00:41:50

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie