Czas
Pojawiła się jesień,
na wewnętrznych ścianach powiek.
Z pobliskich, wszystkich drzew
ręce opadły.
Bezsilność taka że nie widać
promieni.
Nie słychać
przestrzeni.
Wiem, że to do czasu.
Boję się, że zamarznę,
wessany w próżnię,
która schodami na klatce
w dół wprost do serca...
Nostalgia to Żółw.
Żyje tak długo jak długo żyje
Czas.
autor
PanSen
Dodano: 2019-01-31 22:16:37
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Czas to bardzo ważna w życiu chwila. Udany debiut
witam wśród nas.
Nostalgia to Żółw
Żyje tak długo jak długo żyje
Czas.
pozdrawiam:)
absolutnie niesamowite zakończenie
Byle do wiosny.