Czas
A było tyle życia w nas,
co zrobił z niego czas,
spoglądam ciągle w lustro,
gdzie jest tamto bóstwo.
Oczy straciły cały blask,
zmarszczki wyrzeźbił czas,
i ciało nie tak samo młode,
straciliśmy powab i urodę.
Cóż z tego, że w duszy gra,
z kim zatańczyć walca mam,
skoro przed oczyma gazetę masz,
od lat w tym seansie trwasz.
Komentarze (3)
Podoba mi sie ostatni wers... "trwanie w seansie" ...
Ciekawe.
Zanim się opamiętasz, kołyska, ołtarz i cmentarz i
robisz smutne odkrycie, że to już całe życie...
Czas pędzi nieubłaganie... Jednak prawdziwa miłość nie
umiera wraz z czasem... Pozdrawiam:)