CZAS DOROSNĄĆ

Kiedyś było troszkę łatwiej
Ulgę niosły wina trzy
A największym z moich zmartwień
Były mej kochanki łzy

Człowiek chodził najedzony
Ubrać też się zawsze mógł
Bez roboty i bez żony
Spijał z kobiet życia miód

Czas uciekał bez wytchnienia
Społeczeństwo dało w kość
Status życia się nie zmienia
Lecz ja mam włóczęgi dość

Żonę znaleźć trzeba będzie
i zbudować domek sam
posadzimy róże wszędzie
a synowi FRANEK dam

Drzewo wielkie też zasadzę
By wyrosło ponad dach
I posiadłość mą zagrodzę
By w złoczyńcach wzbudzić strach

To już będzie koniec pieśni
O legendzie naszych dziejów
Bo on sobie kiedyś wyśnił
Żonę ogród i dwóch synów

autor

K.K

Dodano: 2008-05-09 00:03:29

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie