Czas na refleksję
Wiersz dedykuję tym, którzy choć raz doznali miłosnego zawodu.
Miłość odeszła tak bez przyczyny,
Zranione serce wciąż jeszcze szlocha,
Uparcie szukasz kto tu zawinił,
To znak, że ciągle ją jeszcze kochasz.
Skarżysz się do mnie nie wiem, dlaczego,
Wpatrzony ciągle w jej fotografię,
Dłużej już znosić nie będę tego,
Bo sam nie umiem i nie potrafię.
Na oczy martwe ciągle spoglądasz,
Chociaż do ciebie śmieją się żywe,
Ona cię nie chce, ty ją pożądasz,
Doznania dawne były fałszywe.
Ocknij się ze snu, który był marą,
Coś sensownego staraj się zrobić,
Życie nie będzie wciąż w miejscu stało.
Więc z mrzonek musisz się oswobodzić.
Komentarze (19)
Twój wiersz może być swietnym bodźcem na
opamiętanie....nie kochajmy za wszelką cenę...nie
warto...ale czy się da...
Marzenia się wloką jak mary,a serce nie sługa i nie
tworzy jednej pary,a żywe oczy to powiedzą
wprost..wiersz ładny,a fotografię do
albumu..powodzenia
Ten wiersz nie mnie dedykujesz, ale z chęcią
przeczytałam. Pozdrawiam
Cóż, czasem lepiej przeżyć taki zawód, niż w ogóle nie
doświadczyć miłości. Piękny wiersz.
ciężko wyrzucić z serca kogoś, kogo się kochało. nie
każdemu tak szybko to się udaje.
Czas leczy rany wiem to,wiersz ładnie się czyta
Byłam, przeczytałam, zagłosowałam. Co ty tam wiesz o
miłości utraconej, niełatwo jest zapomnieć kiedy cię
prześladują mary i niełatwo uwierzyć że ogień nie
parzy.
Piękny ,wzruszająca treść i dobra forma.
Jest taki prawdziwy i łapie za serce.Ale jeśli ktoś
kochał prawdziwie ,trudno mu się będzie
otrząsnąć,chociaż rozsądek mówi co innego.
To nie był jednak sen ani mara.To tylko życie.
Piekny wzruszajacy wiersz...choc trudno zapomniec to
rozsadek bierze gore ...
serce nie sługa ...długo będzie miało nadzieję.
Dobrze przekazana scenka z życia, interesująco
napisany wiersz
Trudno jest zapomnieć o kimś kogo się kocha...piękny
wzruszający wiersz.
Tak, to prawda. Latwiej powiedziec niz zrobic. Milosc
z serca nie jest latwo wygonic slowem, trzeba to
przezyc.
Znam ten ból... i brak nadziei na to że los się
odwróci, że on zrozumie jak bardzo zranił i otrząśnie
się, a okazuje się że to ja muszę pogodzić się z tym
co się stało.
Wszystko da się wytłumaczyć ale tylko w wierszu. On na
jej fotografię długo jeszcze będzie popatrywał aż
wypali się uczucie.
...łatwo powiedzieć gorzej zapomnieć...