Czas na zmianę...

Gdzie ta wiara, która we mnie była?
Gdzie nadzeja, która też we mnie tkwiła?
Gdzie wsponienia pełne radości
I inne uczucia z przeszłości?

Los dał mi wiele i nic.
Mam cudowną rodzinę, przyjaciół.
Lecz czy umię z nimi żyć?
Żyć w sensie istnienia wśród nich.

Często jestem z nimi ciałem,
A myśli me błądzą w trzecim wymiarze.
Po prostu nie umię być sobą,
Ale jak mam nauczyć siebie życia w "gromadzie".

Gdyby kiedyś sktoś powiedział mi,
Że tak zmieni mnie los.
Za żadne skarby świata bym nie uwierzyła.
Jednak czas posegregować role życia
I stawić czoło samemu sobie.

autor

ilona

Napisany: 2006-02-25 Dodano: 2006-02-25 02:37:15

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie