Czas próby

Spełnił się koszmar
Największy
Iż nadejdzie czas próby
Niespodziewany
A ja zawiodę

Nie dlatego, że nie potrafiłam podołać
Nie dlatego, że brakło już sił
Nawet nie z powodu, że odważył się przybyć
Tylko dlatego, że nawet
nie spróbuję

Będą wlepiać spojrzenia ponaglające
W wymownej ciszy tkwić
Z nadzieją gasnącą w oczach
Na jakikolwiek ruch

I rozejdą się na boki, każdy w swoją stronę
Kręcą głowami z powątpiewaniem
Czy żywa jeszcze, czy umarła już?
Całe życie zapewniając, że gotowa
W momencie próby - milcząca
Niczym świeżo zakopany grób.

I gdy ciało w nim złożą
Garstką ziemi przysypią
Na zawsze odcinając od marzeń
Nie wspomną jej jako tej,
która do końca wytrwała

Dla tego, któremu nie potrafiłam pomóc.

autor

pandemia

Napisany: 2014-05-31 Dodano: 2014-05-31 17:03:22

Ten wiersz przeczytano 782 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie