Czas rozterek

Coś znowu knuje parszywy los,
wabi podstępnie światłem w tunelu.
Karta nie poszła, mam pusty trzos -
w nędzy się taplam już od lat wielu.

W oczach mi dynda konopny sznur,
szyję do pętli co rusz zaprasza.
Wabiący co dnia diabelski chór,
raz mnie rozśmiesza, a raz przestrasza.

Charon swą łodzią zatoczył krąg,
chciwie na swego obola czeka.
A mi się wyrwał postronek z rąk,
Gałąź z powrotem w górę ucieka.

Zza ściany dobiegł perlisty śmiech,
to moja Ruda marzenia goni .
Może za wcześnie popadać w grzech?
Może nie dla mnie czart na mszę dzwoni???

autor

Stumpy

Napisany: 2016-05-13 Dodano: 2016-05-13 18:59:34

Ten wiersz przeczytano 866 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie