Czcij ojca swego 2

Dedykacja dzieciom, które żyją w przemocy

nie wiem skąd brałem siłę by nieść krzyż
przygotowany przez ojca
nie bił nas tylko kiedy chorowaliśmy
grałem z bratem w piłkę w deszczu i śniegu

czasem udawaliśmy

kiedy się domyślił bił nas potem matkę
używając pięści lub paska do spodni
przed snem zwilżał usta tanim winem
przytuleni do siebie opatrywaliśmy rany

ostatni raz matka opiekowała się nami
w wieku ośmiu lat

uderzył ją tak mocno że już się nie podniosła

autor

anastazja

Napisany: 2018-03-09 Dodano: 2018-03-18 18:26:35

Ten wiersz przeczytano 1145 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Rodzina

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie