Czeka...

Pokora do życia jest w pewnym sensie czekaniem
zbawienia swej duszy…
oczywiście wiersz na czasie

Wiersz na czasie. Krótki ale wymowny. Brawo!

piękna miniaturka na każdego z nas czeka takie miejsce
a kiedy się zapełni to sam Bóg wie

Podziwiam wiersz i Twoje zdolności. Świetnie!

na każdego gdzieś tam czeka miejsce...wśród tych
złocistych chryzantem...płonących zniczy, gdzie
czekają też ci którzy już odeszli...bardzo ładnie...

tam dużo wolnych miejsc -dla wszystkich
wystarczy-ładna miniatura

to juz niedlugo,pierwszy litopada wiersz na czasie.

chyba nie tylko jedno miejsce, tam miasto wzrośnie z
samych dusz, tam zmieści się każdy z nas, zawołają
jak przyjdzie czas, pójdziemy i już.

Mój ulubiony rodzaj wiersza. Pięknie napisany.
Pozdrawiam