Czekać

Dla K.

Mogłabym mówić Ci o tym...
Jak Słońce przestało oślepiać...
Przybladło, przygasło, zamarło...
Bo ktoś przestał czekać.

Ktoś przestał liczyć na cud,
cieszyć się każdą sekundą.
Ktoś zmienił się nie do poznania...
Miał dosyć czekania.

A może prawda jest taka,
że raz już podcięte skrzydła
i rzeczywistość brutalna,
czekać nie pozwalały?

Mogłabym mówić ci o tym,
jak uśmiech twój pokochałam.
O tym jak rano wstawałam...
I czekałam.

Na tle prastarego drzewa,
pod blaskiem mojego nieba,
w dołku obok korzenia,
ukryłam moje marzenia.

Za lat kilka ktoś je odnajdzie,
zagarnie i wbrew smutnej prawdzie,
uwierzy że miłość jest wieczna...
I będzie czekać.

Snem jednym powrócisz do mojej pamięci...a stamtąd już nie ma ucieczki.

autor

Łucja

Dodano: 2008-07-02 10:25:00

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie