Czekając na wyrok

Przechadzam się
po mrocznym korytarzu,
tam gdzie jedynym uczuciem jest
strach i gniew,
z rąk kapie mi jeszcze krew
- zabiłam własną duszę.
On jest oskarżony o współudział,
bo pomógł mi zabić,
zabić uczucie.
Zniecierpliwiona czekam na wyrok..
Czy teraz trafię do piekła?
Chyba tak, bo zabiłam własną duszę,
a za tak okropny mord
z piekła na krok się już nie ruszę..
spłonę w ogniu nienawiści.

autor

Bytomianka

Napisany: 2007-01-24 Dodano: 2007-01-25 09:21:24

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie