czekałam, tęskniłam, kocham
Sensem mojego życia była miłość, a to było(i jest) BEZSENSU {NCK} bardzo, bardzo, bardzo...
A najgorsze jest to,
że czekałam,
a teraz wiem,
że na mnie czekać nie bedziesz Ty...
I najgorsze jest to,
że tęskniłam,
a teraz wiem,
że za mną tęsknić nie bedziesz Ty...
Najgorsze jest to,
że KOCHAM,
a teraz wiem,
że kochać mnie nigdy nie będziesz Ty...
Taka refleksja przed wyjazdem... Kocham, tesknie, całuje ;* (szkoda,że Ty nie...)
autor
martusia18
Dodano: 2006-04-29 18:09:17
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.