Czekanie na sen

Mój sen był lekki jak obłoczek,
co ledwo dotknął mojej pościeli,
już przed oczyma stanęli moi anieli
Są paniami w moim wieku,
turlają się obok  mając mnie pod swoja opieką.

Czasem je widuje gdy głowa cała pod kołdrą schowana,
wtedy sobie przypominam ich nocne harce
po przebudzeniu z rana
Nie miewam już nocy pełnych wichrów i burz,
piorunów podniebnych 
dziś są to spacery po czarnym suficie.

Wzrok błądzi w ciemnościach szukając skrawka zieleni,
a nuż w tą czarną noc coś się zmieni,
zmieni na lepsze, by zapaść w otchłań
i tam pozostać.

Ale to przebrzmiała historia,
nie toczy się obłok na którym w moim śnie płynę,
pryska jak bańka i trwa zaledwie chwilę

Wiem,że się odkuje i to w nawiązką,
będąc w fotelu związany z ekranem barwna wstążką.
Przed oczyma dzieją się dziwy, przelatują  barwne obrazy,
ja ich nie widzę,nie słyszę, 
ja śpię jak suseł 

Gdy człeczyna w jakim tam wieku starczym,
ledwo zamknie oczy i już snu wystarczy
Potem wyspany łazi wzrokiem po ścianach
i bidula czeka, czeka rana

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
Poetazeslaska.SimpleSite.com

autor

slonzok

Napisany: 2016-12-09 Dodano: 2016-12-09 05:22:40

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie