czemu płaczę?
czemu płaczę
patrząc na starą fotografię?
przecież mam co jeść ,
mam co pic , mam w co się ubrać ,
nie cierpię na niedobór miłości ,
mam dach nad głową
a jednak płaczę
nad czym ,
nad kim,
może przede wszystkim nad sobą?
płaczę
bo wszyscy moi
dzienni towarzysze
rozpierzchli się po świecie
a ja zrządzeniem losu
mogę ich widywać
co kilka lat
przez ułamek sekundy w lecie
Warszawa,10.07.2012
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2012-07-16 06:34:31
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Nie płacz, ja swoją rodzinkę, która mieszka
na drugim krańcu Polski nie widziałam od lat.
Takie jest życie, cieszmy się z tego co mamy,
inni nie mają nawet tego, co Ty lub ja.
Pozdrawiam serdecznie.
Tak bywa.Trzeba uruchomic smsy,maile itp.Pozdrawiam
No tak, w życiu czasem tak bywa, że przyjaciele
rozjadą się po świecie i tęskno za nimi... ładny
wiersz:-)
tak zgotowało nam życie, że aby być szczęśliwym,
trzeba trochę pocierpieć
Ludzie przemieszczają się, ale kontakt można zachować
i poczuć jakby byli obok. A gdy zobaczyć ich
bezpośrednio nie można to chociaż na ekranie trzeba
spróbować, webkamerki są coraz lepsze, łącza są coraz
szybsze i tańsze....