Czereśniowe dzieciństwo

Ku pamieci naszych pierwszych miłości...Czy pamiętacie kto to był? :-)

Zajęty czas przystanął na chwilę,
Cofnął wskazówki o cale mile ,
Ufny , beztroski i roześmiany ,
Przeskoczył za dorosłości bramy.

Na łąkach wróżył na dalsze lata,
Z bratem podążał na kraniec świata ,
Z cukrową pajdą pachnącą ogniem ,
Zdzierał na drzewach najnowsze spodnie.

Bez świadomości bólu istnienia ,
Urządzał pogrzeb ciałka szerszenia ,
Łaskotał w wąsy zbożowe kłosy ,
Palcami wiatru czesał swe włosy.

Wyszeptał skrycie starej leszczynie,
O zakochaniu w cudnej dziewczynie,
Leżąc wtulony w konary gruszy ,
Myślał o drugim sercu przy duszy.

Z chabrem na miedzy śpiewał piosenki ,
Pieszcząc śródłonie z atłasu ręki ,
W miękkości ust gubił sens pieśni ,
Spijał z ust słodkich soki czereśni.

Pijani wonią świeżego siana ,
Uczyli się siebie prawie do rana,
Po nocy pierzchli każdy w swą stronę,
A on już wiedział , że poznał żonę.

Nie czuć już dzisiaj smaku czereśni ,
Malin , porzeczek , dziecięcej pieśni ,
Brama zamknięta , czas rozpędzony,
A ja tak tęsknię głupi , szalony …

:-)

autor

Byt

Dodano: 2007-01-25 10:46:07

Ten wiersz przeczytano 683 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie