Czerń i czerwień
czarne chmury osnuły świat,
czerwone krople deszczu spadły na ziemię.
Po czarnym asfalcie jadą ciemne czołgi,
a w nich mali i czarni ludzie.
Czerwone drzewa pochylają smętnie głowy,
czarna trawa smutnie szeleści,
czerwona woda szemrze boleśnie,
czarny ptak śpiewa pieśń pełną rozpaczy.
Czerwony ogień odprawia tańce szaleńcze,
połyka wszystko,co spotka na drodze.
czarna kula wbija się w czerwone, bijące
serce.
Umiera świat, umiera ziemia.
Umiera wszystko, co warte było istnienia...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.