Czerwcowe noce...

Dzień się pochylił dojrzały w godziny,
ostatni promień spłynął z kroplą rosy,
pośród koronek, z chmur jak z pajęczyny,
księżyc plejadom srebrne splata włosy.

Z szelestem skrzydeł, tęskniąc już za nocą
mrok na spotkanie płynie niecierpliwie
i w bursztynowych taflach moich oczu
czyta jak w księgach modlitwy żarliwe.

Bo i ja czekam, zadzierając głowę
między gwiazdami wypatruję naszej,
co nam świeciła w tamtą noc czerwcową
gdyśmy ze szczęścia nie liczyli czasu.

autor

sael

Dodano: 2007-06-18 22:07:01

Ten wiersz przeczytano 2984 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie