*czerwień nadziei*

Twardość obiekcji myślami pochłaniam
nurzając w bezmiarze toni logarytm jestestwa
jaki cel czy czas odejść pożegnań czas

niegodzien spoglądać w oczy
srebrzystością usłane
co z mojej winy
pręgierzem chrystusowym się stały
krwawe oblicze sumienia obnażając

azymutem radości kojony
spoglądam na ląd odległy
co wilgocią spowity
opadami szarości źrenic

czerwieni całunem
tulę retrospektywy
nadzieją
dnia wspólnego

Tęskie za tobą moja kochana,usycham wyczekując .....Londyn jest taki zimny...

autor

*Matijas*

Napisany: 2007-03-09 Dodano: 2007-03-09 11:31:06

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie