Czerwone płatki...

Nie bacząc na swą dumę,
ani na przeszłość chwalebną
kiedy to wszystkie tworzyły jedno
spłynęły
zsunęły się
sfrunęły.
Na jej ciało opadły z rozkoszą.

Wraz z pierwszym dotykiem
przekroczyły tego świata bramy.
Jak księżyc słońcu
ustąpiły jej miejsca na początku kolejki
cudów świata wszelkich

I tulić zaczęły się wszystkie
w słodkiej rosie miłości, co jej ciało jak kochanek otula
obmyły swe twarze.

I wędrować poczęły
przez oazy cudownych miejsc na mapie miłości
zachłyśnięte pięknem
oszołomione pieszczotą
miękkimi ruchami jakby w trans wprawione.

A zapachu swego wyrzekły się razem
do nieprzytomności wdychając jej woń.
I marzyły by wrosnąć w jej skórę,
by łodygą się stała
gdy tak pod nimi oddychała w ciszy...

autor

księżyc

Napisany: 2007-08-11 Dodano: 2007-08-19 00:31:45

Ten wiersz przeczytano 598 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie