czerwony mózg
Zielona twarz, czerwony mózg
świadomość blada , niemrawy blues
plączą się w pomieszaniu
skrzydłami trzepocząc
jakby wzlecieć nie mogły
znaleźć się wyżej, w objęciach mocy
może nie wiedzą po co?...
wszystko co mają
droższe im pewnie
niż to co nowe, nieznane
nie chcę was kłamać
przypuszczenia to me tylko
nie wiem o nich nic
sam też się nie zmieniam zresztą
mimo iż inny stale jestem
taki niewinny, malutki w czasie swym
a w snach olbrzymi
ale ja się nie wstydzę
pisać, to mogę
ty czytaj sobie ...
Komentarze (4)
a czego tu się wstydzić? pisz i raduj
innych...pozdrawiam wielkanocnie
Przyznam, że nie rozumiem dlaczego czerwony mózg, a
wiersz fajny. ;)
Wstydem tylko kraść ale jeśli marzenia to też nie
grzech, świątecznie pozdrawiam.
A czego się wstydzić,każdy jest jaki jest:)Pozdrawiam.