Czerwony wieczór

dla naszych smutków...

Nad szczytem mych drzew
lekki zarys czerwonego błękitu,
rozmarzony myślę czemu
dla mnie był to tak smutny dzień...

A może ten smutek już jest ?
pojawia się gdy przychodzi kres...
A może sam znika ?
najlepiej niech ucieka...

A może nostalgia...
bo gdy jest już smutek...
A może jednak...
to ten cholerny świat ?

I ten mrok za mną kroczy,
poświeć mi proszę
jedyna lampo
nim całkowicie zagubię się...

Bo czuje, że tracimy ... nas...

autor

Delvier

Dodano: 2009-06-15 22:53:37

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie