Część II Pamiętnik z własnego życia

Kiedyś nasze ręce splecione
Dzisiaj kończą się pocałunki moje.
Już więcej nie zaznam szczęścia
U boku Ciebie, niekochającego męża.

Nie ważne, co było, bo to nie wróci
Teraz tylko możesz płakać żeś mnie tak porzucił.
Więcej mówić już nie będę wszystko to za nami
Wiemy, że przeszłość zginęła, uczuć nie pożądamy.

Inni też się „cieszą” a szczególnie Mania
To Twoja córka, wiernie Ci oddana.
Nigdy nie poznała ojca od tej dobrej strony
Za każdym razem biłeś ją jak szalony…

Nie pamiętam już nic z tamtej nocy głośnej
Może tyle, że odpaliłeś silnik i do … uciekłeś.
Ona była zimna, nie wiem, co w niej widziałeś.
To zwykła … i każdy ma takie o niej zdanie.

Pytałam innych, tych, którzy z nią sypiali
Jak to możliwe, że ją kochali?
Nikt mi nie odpowiedział, a dlaczego?
Bo takich osób nie darzy się uczuciem.

autor

Gosia

Napisany: 2006-12-09 Dodano: 2006-12-17 17:53:14

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie