Czlowieczy los.

Widzialam los czlowieczy,
co chcial byc
nad czlowiekiem.
Walczyl i szarpal sie
z potega,
swa sila
nadaremna---

Widzialam los czlowieczy,
jak cicho
pokornial...
Stawal sie maly i lekki
jak pyl dmuchawca
bezwiednie poddany
wiatrowi,
ktory swym kolysaniem
go uspokoil...

Widze go teraz-
juz nie tak jak
dawniej,
lecz blizej dokladniej
-jego sciezki z gory
wyznaczone
i zadna rozpacz
zadne wolanie
nie skieruje ich
w przeciwna
strone...

autor

Maeuslein

Napisany: 2005-08-25 Dodano: 2005-08-27 03:51:52

Ten wiersz przeczytano 524 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Sylabiczny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie