Człowiek
Tyle już o tym powiedziano,
Wylano wiele słów goryczy.
Lecz oczywiście zapomniano,
Że trzeba się z człowiekiem liczyć.
On ponad wszystko zawsze płynie,
On jest sukcesu ulotnością.
W nadmiarze pychy chętnie ginie,
Chociaż dopieszcza się miłością.
Tyle by jeszcze móc powiedzieć,
Odszukać kłamstwo, by go złamać.
Lecz o człowieku nic nie wiedzieć,
To najzwyczajniej będzie dramat.
On ponad wszystko zawsze płynie,
On jest porządku stanowieniem.
Chociaż nie musi utkwi w czynie,
Chociaż mu życie śle cierpienie.
Tyle by jeszcze słów ułożyć,
Zbudować pomnik wierszem tkany.
Lecz czy będziemy temu skorzy,
Człowiek zostanie wciąż nieznany.
Komentarze (2)
choć niby wszystko o nim wiemy- zawsze będzie
niewiadomą
Tyle już powiedziano, ale zawsze coś nowego nadpłynie
i powiedzieć da się .