Człowiek
Ciało, serce, dusza, rozum i wolna wola.
Pośród nich zapewne najsłabsze bywa
ciało,
które choć panuje, nie wie, jak to się
stało,
że gaśnie, umiera, że rośnie w nim niedola.
Dusza też jest licha, kiedy grzechu
niewola
tworzy chaos, piekło, w którym czasu zbyt
mało,
by odkryć wrażliwość, dobro, zacność,
wytrwałość,
choć jest w niej sumienie, drogowskaz i
busola.
Jak piękne są jednak ludzkie ciało i
dusza!
A życie, choć słabe i czas je wciąż
rozkrusza,
to wielki plan Stwórcy, wieniec dzieła
stworzenia.
A ty kim tu jesteś w tym gorzkim od łez
morzu?
Czy głazem milczącym na pustynnym
bezdrożu?
Czy Boga wielbiącym ufnym świadkiem
istnienia?
autor
Janusz Krzysztof
Dodano: 2018-03-14 19:20:43
Ten wiersz przeczytano 1555 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (47)
Wena
Może należy się modlić do Stwórcy, żeby odmienił
naturę "wilków w ludzkiej skórze".
Dziękuję za wizytę, czytanie i komentarz. Pozdrawiam.
wiadomo wszem i wobec, że człowiek to brzmi dumnie,
gorzej, gdy staje się człowiekowi wilkiem, a takich w
świecie nie brakuje
pozdrawiam :)
Halina
Fatamorgana
GabiC
Ciemna strona Księżyca
Marcepani
Krzychno
Sotek
Sławomir
Ossa
"ważne w człowieku...człowieczeństwo w każdym czasie"
Bardzo dziękuję wszystkim Państwu za odwiedziny,
czytanie i komentarze.
Serdecznie pozdrawiam.
Tak absolutnie nie moje klimaty, nie tylko z racji
formy ale i przekazu. Może innym razem pisane bardziej
uwięzić podoła. Pozdrawiam serdecznie.
Jestem puchem marnym. :)
Świetny wiersz Januszu Krzysztofie.
Życzę udanego dnia.
Ładna refleksja skłaniająca czytelnika do przemyśleń
nad wartościami naszego życia.
Pozdrawiam Krzysztofie :)
Marek
Witaj Januszu:)
tak też czasami się zastanawiam kimże my jesteśmy.No
ale zaraz potem ,no jakże ludźmi:)
Pozdrawiam:)
Refleksyjnie i sonet (to już klasa w klasie)... a na
tak zadane pytanie... trochę odpowiedzi jest w puencie
mojego ostatniego wiersza :)
- cała jestem
z życiodajnego buntu.
Dziękuję za odwiedziny - ślę pozdrowienia, miłego dnia
Januszu.
A ja taka grzeszna i marna ... ech :-) wiersz z
przyjemnością przeczytałam :-) łap uśmiech :-)
...bo, Człowiek, to brzmi dumnie...
Dziękuję Januszu.
Życzę dobrej, miłej niedzieli.
Pozdrawiam serdecznie:)
Człowiek jest konstrukcją prawie doskonałą, gdyby
jeszcze potrafił korzystać z danych mu przez Stwórcę
możliwości...
Pozdrawiam serdecznie :)
I ważne w człowieku...człowieczeństwo w każdym
czasie...Twój puękny, eymoeny sonet stawia nam
pytanie...kim jesteśmy, tu i teraz...pozdrawiam
serdecznie
Waldi
Bardzo dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarz.
Serdecznie pozdrawiam.
ufnym świadkiem istnienia ...
to droga... która prowadzi do nieba ...
Koplida
GabiC
Bronisława
Amor
Bardzo dziękuję za odwiedziny, czytanie i komentarze.
Serdecznie pozdrawiam.