Człowiek z łzą w oku - Prologus

Dla Joasi=), jedynej Truskawki która została na tym świecie.

Wśród ośnieżonych dziewiczym śniegiem drzew,
Leżysz pod nieboskłonem pełnych gwiazd,
Zatapiając się w marzeniach: Ty, twoje,
Szczęście...
Wirujesz w rytm gwiazd,
coraz bardziej oddalając się od rzeczywistości.
Odlecisz, bo przez tę jedną noc życie,
Jak truskawka, nabrało słodkiego smaku sens.
Szczęście unosi Cię,
W puchu pozostaje tylko ślad -
Pozostałość twoich smutków,
Chcesz odlecieć aż do gwiazd...
Poczuć ciepło gwiazd i słońca,
Przeżyć coś, o czym inni nie potrafią śnić.
Odlatuj, pełna słodkości
Niczym truskaweczka
Na tę chwilę dziewczyno,
Odlatuj, nie zatrzymam Cię.
Odlecisz, a ja na miejsce twych smutków
Położę się, byś już nie mogła do nich wrócić.
Odlatuj w stronę swej szczęśliwej gwiazdy,
Ja dołącze Cię do innych gwiazd.
Leć pełnią życia, na tę chwilę,
Krótką i niepojętą, Na tą noc...
Leć... Leć... Odleć...

autor

Eriandor

Dodano: 2008-05-15 20:05:38

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie