Człowiek sam siebie nie widzi
Jak szybko dzisiaj płynie życie?
Tak szybko.. Nawet nie obliczę
Człowiek czuje się zagubiony
Choć na obraz Boga stworzony
Kto dzisiaj człowieka zrozumie?
Skoro sam siebie nie rozumie?
I czuje się taki niechciany
Opuszczony i niekochany
Kto ma czas …spojrzeć na drugiego?
Kto pokocha serce innego?
I jak tu żyć w tym ambarasie?
Nie umiem żyć w tej dobie, czasie
A Wy umiecie żyć biegnąc? Chce widzieć twarz człowieka, którego mijam na mej drodze życia
autor
sarenka1965
Dodano: 2008-05-17 00:01:44
Ten wiersz przeczytano 718 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Dostrzegasz prawdy życiowe i choć niepochlebne to
prawdziwe i smutne, wiersz mądrością nasycony.
racja... nie umiemy żyć, nie umiemy być, nie umiemy
nawet być szczęśliwi...
Trudne czasy a i nasze nastawienie do nich
nieprawidłowe
bardzo mi się podoba wers:
"Kto ma czas...spojrzeć na drugiego?"
bardzo dobry, mądry wiersz- dziękuję, że poruszyłąś
ten tamat. Duży plus!
oj kochana i kolejny wiersz tak madry i wspanialy !!
.. czasem trudno jest nam samych siebie zrozumiec ,
wiec jak ma nas zrozumiec ktos inny ? ... ciezko jest
zyc gdy trzeba biegnac do przodu czasem czlowiek
chcialby zwolnic ale musi gonic by nie zostac w tyle
.. =*
Pędzimy jak wiatraczki i wiersz w pełni oddaje
atmosferę tego życiowego pędu.
To prawda, że nie umiemy żyć... Dobrze to dostrzegasz
Napisałaś,że człowiek sam siebie nie rozumie,jest
zagubiony.Trzeba uczyć sie zrozumieć siebie i
innych.Stanąć na chwilę w tym pędzie za nie wiadomo
czym.Rozejrzeć się wokół,są w śród nas ludzie ,którzy
rozumieją i kochają.Trzeba tylko chcieć popatrzeć .