Czrodziejski ogród
Dalszy ciąg wiersza Bajka, ale napisany dużo później
Czarodziejski ogród
W czarodziejskim gdzieś ogrodzie
Kendy kryształowa stoi grota
Dziś już ucichł głos tej lutni
Która wisi u sklepienia, złota
Ucichł wicher bujny, wicher lotny
Co napełnił kiedyś grotę całą
Smutek jeno i nostalgia
Dziś rzuciły chustę białą
Kryształowe ściany groty
Odbijają dziwne dźwięki
Ciszy głuchej i tęsknoty
Za wolnością od głupoty i udręki
Lutnię letarg znów ogarnął
Cicho wisi u sklepienia
No i grota zadumana i samotna
Gdzieś schowana pośród cienia
Drzewa, szmaragdowe gubią liście
Bo zakradła się tu jesień szara
Znikła wiosna która trwała tu wieczyście
A na ogród czarodziejski padła jakaś
kara
W czarodziejskim gdzieś ogrodzie
Już nie znajdziesz dziś zadumy
Nie odpowie już ci echem grota
Lutni złotej pękły struny
Sławek
21.05.2006
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.