Cztery pory roku

Przenika mnie smutek
Niczym mroźny powiew stycznia
Uderza we mnie
I
Niestety
Ma do tego prawo

Jak wiosenne przebudzenie
Rozwija się we mnie
Młody pąk rozpaczy
Która nieubłaganie
Zabija

Rozpala niczym lato
Suchy płomień nienawiści
Niszczy
Gryzie
Sprawiedliwie

Przyszła jesień
Nie chcę już cierpieć
Aprobuję
Słowa
Zapomnianej piosenki

S u i c i d e i s p a i n l e s s

autor

Wroobel

Dodano: 2004-11-16 17:01:41

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie